ز خاک تا که گل و ضیمران برآمده‌اند به یاد روی تو در گلسِتان برآمده‌اند به کام غنچه و گل زعفران که ریخته است؟ که در تبسم از آن زعفران برآمده‌اند همیشه سِیرِ تکامل نصیب گل‌هایی است که تحت تربیت باغبان برآمده‌اند نشانه‌هاست که خار و گل و گیاه چمن ز خاک در طلب پی نشان برآمده‌اند (فرات) و (پرتو) و (مفتون) و (رنجی) و (صابر) در این معامله خوش ز امتحان برآمده‌اند صابر همدانی : گزیدهٔ اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۳۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/131741