سرو از قد تو در باغ گل اندام آمد باده از رنگ لب لعل تو در جام آمد هست این نقطه پاکیزه به آخر پیوست گر همه صید شد و دانه شد و دام آمد جام خورشید بدور تو کشد هر ذره رحمت خاص تو بر هر دو جهان عام آمد رفت کوهی ز ابد غایت اسرار ازل در دل از دلبر جان بخش چو الهام آمد کوهی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۱۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/130723