سوزنیم، مرد باندازه . . . ر تازه دل و غاز رخ و یازه . . . ر راست باندازه . . . ر منست هر که بود خورده بی اندازه . . . ر بهر سپداری هر گنده ای دارم یک تیر چو اندازه . . . ر تازه مسافر چو درآید ز راه راست کنم تا در دروازه . . . ر بر سر هر کوی جوانمرد وار نفل برون آرم و پر وازه . . . ر چون ز سر کوی نگارم رسد پیش برون آرمش از گازه . . . ر آش نهم حلق فرودینش را بر عوض قلیه دو پیسازه . . . ر پیش کشم جلت سرینش همی نعل زره بندم و شیرازه . . . ر وز پی آرایش رخهای . . . نش آب سپیده زنم از غازه . . . ر تا بر من باشد هر ساعتی میدهمش تازه بر تازه . . . ر در زدم آوازه دعوت بشهر بر اثر دعوت و آوازه . . . ر سوزنی سمرقندی : دیوان اشعار : هزلیات : غزلیات : شمارهٔ ۱۰ - سوزنیم گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/132376