سکه به نام عجز زد شوکت پادشاهیم کوکبه سوز فتح شد صولت بی‌سپاهیم کشتی موج هستیم تا به مراد خس طپم خورده ز خون ناخدا آب گل تباهیم داغم و نوبهار را خلعت خرمی دهم خشک گلی‌ست آفتاب از چمن سیاهیم ناله گلزار بلبلم لیک ز شوق گوش گل همره ناله بال‌زن شد لب دادخواهیم خشک دمیده گلبنم از چمن هوس ولی بلبل تنگ چشم را باغچه الهیم مزرع ناامیدیم آب سموم خورده‌ام دل ز بهشت می‌برد جلوه بی‌گیاهیم زخمم و سوی سینه‌ها نامه تیغ می‌برم بر صف حسن می‌زند جلوه کج کلاهیم گرچه فصیحیم ولی خوانده زمانه یوسفم تا فکند به چاه غم تهمت بی‌گناهیم فصیحی هروی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۹۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/137601