شب چو وصف رخش کنم به رفیق صبح از مهر می کند تصدیق همه شب تا به صبح، ای زاهد می کشی جام می، زهی توفیق آب لعل است و آتش یاقوت جوهر عقل را میی چو عقیق بس که گریان روم به وادی شوق منزل از من تراست و راه و طریق عشق را شرط نیست رعنایی همچو مصحف به خط نستعلیق بی پیاله مرو سلیم به باغ گفته اند الرفیق ثم طریق سلیم تهرانی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۷۳۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/101496