شراب ای گل رعنا نهفته چند کشی پیاله نوشی و لب را به آب قند کشی بنوش جامی و چون گل شکفته شو، تا چند چو غنچه دامن لب را زنوشخند کشی؟ ز مومیایی می ای شکسته دل مگذر چه لازم است که ناز شکسته بند کشی گرت به چشم بد روزگار افتد کار به چشم، سرمه ز خاکستر سپند کشی کمان وصل بتان را ز موم ساخته اند عبث کباده ی خمیازه تا به چند کشی سلیم در چمنی مشکل است سرکردن که ناله ای نتوانی ز دل بلند کشی سلیم تهرانی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۹۰۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/101668