شنو از صاحب وقت و زمان حال تحقق باشد آن بر جمع افضال که جمعیت باولی بر زخیت بود اندر کمال معنویت بود آگاه بر کل دقیاق هم از اسرار اشیاء و حقایق که آنها خارج از حکم زمانست زمانش در تصرف چون مکانست بود در تحت امر او باجمال مساوی ماضی و مستقبل و حال بود این جمله یعنی آن دایم صافت و حال او را ظرف لازم به طی نشر مالک بر زمان است بقبض و بسط حاکم بر مکان است چو او دارد تحقق بر حقایق ز جزو و کل ایجاد و خلایق بلند و کوته و بسیار و اندک بود اندرزمان حاضرش یک بود در عقل آنسانس تصرف بود اندر و هم دارد بی‌توقف تصرفای او را دار تصدیق تو از راه شهود و کشف و تحقیق فعالش در حقایق فوق فهم است و رای طور حس و عقل و وهم است مسلط بر عوارض بر مقادیر خود او باشد بتبدیل و به تغییر صفی علیشاه : بحرالحقایق : بخش ۱۶۴ - باب الصاد صاحب‌الزمان و الوقت و الحال گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/139010