فرصت صد بوسه در کف داشت، وز اقبال ما شانه غافل در شب زلف از بر آن رو گذشت اشک بر سوز دلم هرگز سر راهی نبست آتش از یک سو چو آمد، آب از یک سو گذشت همچو سیلی کز سرپل بگذرد در نوبهار آب چشمم در خیال رویش از ابرو گذشت طغرای مشهدی : گزیدهٔ اشعار : ابیات برگزیده از غزلیات : شمارهٔ ۲۰۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/136759