قیاس . . . ش چگونه کنم بیا و بگوی ایا گذشته بشعر از بیانی و بوالحر اگر ندانی بندیش تا چگونه بود که سبزه خورده بفاژد بهار گه اشتر لبیبی : ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی : شمارهٔ ۴۷ - به شاهد لغت فاژ،بمعنی دهان دره گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/134103