ما همچو گل به چاک گریبان نشسته ایم چون لاله در لباس شهیدان نشسته ایم هر یک به فکر طره ای آشفته خاطریم جمعیم دوستان و پریشان نشسته ایم یاران و بوی گل همه در سیر گلشن اند ما همچو غنچه پای به دامان نشسته ایم جز نان خشک، قسمت ما نیست از جهان گویی مگر به سفره ی دهقان نشسته ایم جنبیدن است باعث آزار ما سلیم گویی چو تیر بر سر پیکان نشسته ایم سلیم تهرانی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۸۱۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/101571