ما چو مرغان قفس، زمزمه در دل داریم در پر و بال زدن عادت بسمل داریم چون جرس، بیضه ی فولاد به فریاد آید گر ز لب سر زند آن ناله که در دل داریم عذر ما گرم روان سستی توفیق بس است در بیابان طلب، همره کامل داریم دانه ی خرمن ما بیضه ی مور است تمام دل ما خوش که درین مزرعه حاصل داریم ما درین بحر نه موج و نه حبابیم سلیم چشم بر ورطه همیشه، نه به ساحل داریم سلیم تهرانی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۷۹۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/101551