مستان تواند خسته ای چند چون توبه ی خود، شکسته ای چند در کوی تو همچو مرغ بسمل برخاسته و نشسته ای چند شاید به عدم قرار گیرند چون برق ز خویش جسته ای چند دارم به بساط همچو طاووس آیینه ی زنگ بسته ای چند گر ذوق سخن سلیم داری داریم شکسته بسته ای چند سلیم تهرانی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۶۳۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/101392