مهی امشب مگر در خانه ی ماست که عالم روشن از کاشانه ی ماست به آبادی مبر ای خواجه رنجی ببین گنجی که در ویرانه ی ماست ملامتها که بر من کردی امروز روا بر ناصح فرزانه ی ماست بگو با عاقلان زنجیر زلفش نصیب این دل دیوانه ی ماست بهر جا شمع او مجلس فروز است سزای سوختن پروانه ی ماست نه هر آبی نشاط انگیز باشد شرابی جو که در میخانه ی ماست نشاط اصفهانی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۴۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/119234