مکن ای دوست دوای من دلریش بده پرده زین بیش مدر بوسه ازین بیش بده به دل و جان بخرم بوسه ولی ترسم از آن که تو گویی که بیا جان و دل از پیش بده نعمت حسن ترا چشم بد اندر طلب است هان و هان قسمت درویش به درویش بده چونکه دانم ندهی بوسه مرا از پی آنک مردمی کن ز پی رغم بداندیش بده چون مجیر از گره زلف تو دیوانه شده است از سر زلف گشایی کن و بندیش بده مجیرالدین بیلقانی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۵۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/114758