نتوان کرد به زندان بدن محصورم شیشه را می شکند زور می پرزورم در نمکدان ز نمکزار چه خواهد گنجید؟ چه کند حوصله تنگ فلک با شورم؟ بس که آمیخته نیش بود نوش جهان دیدن شهد فزون می گزد از زنبورم صائب تبریزی : دیوان اشعار : متفرقات : شمارهٔ ۵۱۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/59824