نسیم صبحدم از موسمی نوید دهد که سرو رعشه ز سرما به یاد بید دهد ز برگ بید که در آب ریخت باد خزان حباب یاد ز طاس چهل کلید دهد هوا ز بس که خنک شد، ز بیم جان زاهد به قیمت می گلگون زر سفید دهد کنون که آب طراوت به سرو و بید نماند کجاست ساقی گلچهره تا نبید دهد سلیم دل نگذاری به رنگ و بوی بهار که گل به باغ نشان از حنای عید دهد سلیم تهرانی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۴۹۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/101255