هان ای کل تا زدم مزن لاف ای تو بره ریش . . . غراره در سبلت و ریش خویش بنگر هست از در عبرت و نظاره جولاهه کار مانده گوئی غرداش نهاده بر تغاره گوئی که غلامباره ام لیک گوی و غری غلام باره انداخته باد یا نگونسار در فقر چه از سر مناره سوزنی سمرقندی : دیوان اشعار : هزلیات : قطعات : شمارهٔ ۴۷ - در سبلت و ریش خویش بنگر گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/132462