هرگز نبود که در دلم جان نشوی از گریهٔ زار من تو خندان نشوی آری پس از این جهان جهانی دگر است با دوست چنان زی که پشیمان نشوی اوحدالدین کرمانی : دیوان رباعیات : الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط : شمارهٔ ۲۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/98493