هرگه که نظر از سر سودات افتد لابد حرکتهات نه برجات افتد چون تو زسر شهوت خود پرهیزی هر جای که شاهدی است درپات افتد اوحدالدین کرمانی : دیوان رباعیات : الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن : شمارهٔ ۴۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/98172