هر قدر نقاش نقش او به دقت می کشد چون نظر بر رویش اندازد خجالت می کشد شعله جواله یک نقطه است چون ساکن شود سیر و دور سالکان آخر به وحدت می کشد آبروی جرم اگر این است، در دیوان عفو عاصی از ناکرده بیش از کرده خجلت می کشد صائب تبریزی : دیوان اشعار : متفرقات : شمارهٔ ۱۹۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/59506