همان خشک است مژگان گر به خوناب دگر غلطد نگردد رشته تر چندان که در آب گهر غلطد که بیرون می دهد راز گلوسوز محبت را؟ عجب دارم ز دست رعشه داران این گهر غلطد صائب تبریزی : دیوان اشعار : متفرقات : شمارهٔ ۲۹۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/59599