پر تماشا مکن آیینه که حیران نشوی زلف بر خویش میفشان که پریشان نشوی گر نیابی مزه درد دل افسرده مشو کوش تا شیفته طره درمان نشوی ذوق غم دیگر و بازیچه فروشی دگرست خنده‌افشان چو گل از چاک گریبان نشوی کرم تیغ محبت ز شمار افزونست جان مده تا ز گل زخم گلستان نشوی دیدن کعبه فصیحی اگرت مقصودست همره قافله خانه‌پرستان نشوی فصیحی هروی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۲۲۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/138587