پیرم چو چنگ با قد پرخم شکسته ام از ناله ظاهر است که محکم شکسته ام دیوانه ام ز عشق و هلاک خود اسباب زندگی همه درهم شکسته ام آنم که همچو غنچه ببوی نسیم می صد شیشه صلاح بیکدم شکسته ام عشقم سبوی عمر شکست و سفال من باقیست تا نگه کنی آنهم شکسته ام اهلی بآه و ناله شکستم دل حزین شرمنده ام که آینه جم شکسته ام اهلی شیرازی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۰۱۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/104179