پیر میخانه کند بر رخ اگر در بازم حاصل هر دو جهان در قدمش در بازم سازگار ار نشود گردش این نیلی خم با خم باده و با گردش ساغر سازم عشق خود پرده در آمد چه کنم ورنه بسی جهد کردم که مگر فاش نگردد رازم عاشق ور ندم بدنام و خوشم کز دگران بهمین مرتبه در کوی مغان ممتازم بجهان آمدم و رفتم و در وانشدم نه ز انجام خود آگاه، نه از آغازم خوارم ار در نظر شیخ عجب نیست نشاط بخرابات بیا تانگری اعزازم نشاط اصفهانی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۷۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/119366