چندانکه سیل دیده من بیشتر شود زان بیش آتش ستمش شعله ور شود گفتم دلش به آه گدازم ولی مدام سختی بر آن فزاید و این بی اثر شود دوران هجر دلبر و ایام عمر من آن هی طویل گردد و این مختصر شود از پا روم به مدرسه وز سر بمیکده کان راه طی بپا ولی این ره بسر شود یارب که پیر میکده و شیخ مدرسه آن برقرار باشد و این دربدر شود نالد صغیر بر در دلدار خود مگر آنشاه زین گدای درش باخبر شود صغیر اصفهانی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۲۲۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/135592