چهره یارم که باشد چون گل جنت لطیف قرص مهر و ماه پیشش هست جرمی بس کسیف گرچه خوبان از ظرافت دلربائی میکنند دلربائی کس ندیده همچو یار من ظریف خوش نمایندم بهم ز انگشت خلقی چون هلال گشته ام بس در غم مه پیکری زرد و ضعیف ای جنب غسلی برآر و در صفای دل بکوش چند شویی جبهه در حمام با صابون و لیف؟ گر شریفی بایدت در کعبه دل پیشوا نیست جز نور علی در کعبه دل‌ها شریف نورعلیشاه : دیوان اشعار : غزلیات : بخش اول : شمارهٔ ۱۸۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/140359