چو حسن پرده گشا از پی نظاره شود ظهور صورت شیرین ز سنگ خاره شود ز گریه هر نفس ای آفتاب بی تو مرا چو صبح، چاک گریبان پر از ستاره شود مرا به حلقه ی زنار، ننگ او افکند که تار سبحه ی زاهد هزار پاره شود! ز بس که در پی هر کار من پشیمانی ست تمام عمر مرا صرف استخاره شود درین محیط، سلیم از خطر کناره مکن که همچو موج خطر از تو برکناره شود سلیم تهرانی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۵۰۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/101264