کسی را در فغان ناله چون محبوب می خواهد اگر خاموش گردد، همچو آتش چوب می خواهد دماغ آشفته بسیارند در کنعان شوق، اما نسیم پیرهن می گردد و یعقوب می خواهد ز بس در هر دیاری یار دور افتاده ای دارم به هر سو می پرد مرغی، ز من مکتوب می خواهد خدایا دور داری آن حریف بی تمیزی را که بد می فهمد و از ما سخن را خوب می خواهد سلیم آن بی وفا آخر وفا بر وعده خواهد کرد و لیکن عمر نوح و طاقت ایوب می خواهد سلیم تهرانی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۴۹۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/101254