کسی که کرد نفی تفسیر من که این زوست باشد از پیش ازین بخندد ابلیس بر آن بینوا که این بود ز احمقان اولین دو صد هزار نظم و نثر صفی جهان نموده چون بهشت برین تو اغشمی که نشنوی بوی گل چه حاصلت ز سنبل و یاسمین چه حاصل آنکه آفتاب منیر بتابد آن بهر خفاش و عمین صفی نرنجد از کلام حسود که گفته حرفی از ره حقد و کین ولیک باشدم از اینرو دریغ که حق نموده لعن بر مفترین بر او دهد خدای توفیق آن که تا شود به بخردی همنشین صفی علیشاه : دیوان اشعار : متفرقات : شمارهٔ ۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/138808