کس نظر بررخ جانان نکند که زدل ترک سر وجان نکند با دلم آنچه کندمژه تو نیشتر با رگ شریان نکند آنچه روی تو کند با تن من ماه تابنده به کتان نکند آنچه با من سرو زلف تونمود با مریضی شب هجران نکند آنچه کرد است به من هجر رخت برق سوزان به نیستان نکند بسته بند تو آزادبود خسته درد تو تو درمان نکند همچو من هرکه بلند اقبال است جای جز بر درجانان نکند بلند اقبال : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۷۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/131117