کو باده تا به سنگ زنم جام عقل را؟ از خط جام، حلقه کنم نام عقل را عمری که در ملال رود در حساب نیست چون بشمرم ز عمر خود ایام عقل را؟ تفسیده تر ز ریگ روان است مغز ما ضایع مساز روغن بادام عقل را صائب تبریزی : دیوان اشعار : متفرقات : شمارهٔ ۶۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/59372