کو عشق خانه‌سوز که ما بلهوس نه‌ایم ما شعله‌ایم و هم نسب خار و خس نه‌ایم ما زنده‌ایم زنده به سوز درون خویش چون آب و خاک زنده به جان نفس نه‌ایم در بند و دام تا نفسی هست می‌طپیم ما مرد زندگانی کنج قفس نه‌ایم در کاروان شوق حدی ناله‌های ماست بیهوده گوی و هرزه‌درا چون جرس نه‌ایم ما زهر قاتلیم فصیحی نه شهد ناب مرد طپانچه خوردن بال مگس نه‌ایم فصیحی هروی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۸۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/137583