گر در طلب اهل دلی همدم ما باش سلطانی اگر می طلبی یار گدا باش گر در صدد خواجگی کون و مکانی با صدق و صفا بنده ی مردان خدا باش خواهی چو بر آن طره ی آشفته زنی چنگ چون شانه سراپا همه جا عقده گشا باش گر مغ بچه ی میکده ای شوخ ختا شو ور معتکف مدرسه ای شیخ ریا باش تا بدر درخشان شوی از سیر تکامل همچون مه نو لاغر و انگشت نما باش در بادیه ی عشق اگر پای گذاری اول قدم آماده ی صد گونه بلا باش فرخی یزدی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۳۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/111492