گر دلم نالان شد از دست بتان، عیبش مکن کاوش ناحق، به فریاد آورد ناقوس را همچو شبنم، آب می گردم ز تاب عارضش تا ز گلبرگ لب او می ربایم بوس را طغرای مشهدی : گزیدهٔ اشعار : ابیات برگزیده از غزلیات : شمارهٔ ۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/136561