گر نه ای بلبل تو را از صحبت گل ها چه حظ؟! نیستی مجنون تو را از محنت لیلا چه حظ؟! غوطه در بحر خجالت زن گهر می بایدت مرغ خاکی را ز موج صافی دریا چه حظ؟! آرزوی وصل از اوهام کی گردد تمام؟! گر نباشد باده با مخمور از مینا چه حظ؟! صحبت روشندلان هر جا نمی بخشد اثر سنگ را از تابش مهر جهان آرا چه حظ؟! نیست امکان سخن با یار بی تمهید جهد گر نه ای موسی تو را از تور و از سینا چه حظ؟! دیده دل صاف کن از تهمت کوری برا کز فروغ سرمه اندر چشم نابینا چه حظ؟! گر نه ای عاشق مرو در دامن دشت جنون داغ نبود در دلت از لاله حمراء چه حظ؟! تا توانی ساز اصلاح مزاج خود ولی در دماغ فاسدت از عنبر سارا چه حظ؟! زینهار از حاصل دنیا مرادی پیشه کن حاصلی گر نیستت از حاصل دنیا چه حظ؟! خود طبیب خود شو و بیماری خود کن دوا قابل صحبت نه ای از بوعلی سینا چه حظ؟! مقصد از جنت مرا طغرل بود دیدار او گرنه دیدارش بود از جنت المأوا چه حظ؟! طغرل احراری : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۲۰۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/119893