گفتی به شب آیمت [که] بیگاه شود
باشد که زبان خلق کوتاه شود
بر خفته کجا گذر توانی کردن
کز بوی خوش تو مرده آگاه شود
اوحدالدین کرمانی : دیوان رباعیات : الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة : الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان : شمارهٔ ۲۰
گوهرین (گنجینه های مکتوب)
https://gowharin.ir
https://gowharin.ir/gowhar/98809