گفتی به شب آیمت [که] بیگاه شود باشد که زبان خلق کوتاه شود بر خفته کجا گذر توانی کردن کز بوی خوش تو مرده آگاه شود اوحدالدین کرمانی : دیوان رباعیات : الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة : الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان : شمارهٔ ۲۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/98809