گلی که شرح غمم پیش او صبا بکند خوشست یک بیکش گر چو من ادا بکند ز غمزه تو نیاید طریق دلجویی جز اینکه قصد دل زار مبتلا بکند به تندخویی آن مست بین که زاید تیغ گه خرام اسیری گرش دعا بکند بکشته غم هجر تو جز وصال چه سود؟ هزار بار مسیحا گرش دوا بکند ز شیخ شهر طریق فنا نیافت دلم مگر به پیر خرابات التجا بکند امیرعلیشیر نوایی : دیوان اشعار فارسی : غزلیات : شمارهٔ ۱۴۲ - تتبع خواجه گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/120167