گل به زر شاد و پریشانی عالم بر بید نزند از چه درین باغ، جنون بر سر بید؟ تا توان یافت که آزاده این گلشن کیست بر هر نخل عیان گشت و نهان شد بر بید برگ سبزی نفرستاد به مجنون صفتان کو نسیمی که درین کار شود رهبر بید غیر طغرا که ز اسباب جنون آگاه است کس ندانسته که شور از چه بود در سر بید طغرای مشهدی : گزیدهٔ اشعار : ابیات برگزیده از غزلیات : شمارهٔ ۳۱۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/136869