یاران چو کشند در بهاران می صاف من گر چه ز زهد و توبه پیش آرم لاف دارندم اگر ز می بدان هرزه معاف در عالم یاری نبود از انصاف امیرعلیشیر نوایی : دیوان اشعار فارسی : رباعیات : شمارهٔ ۴۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/120394