یا صاح قد صاح دیک الصبح فاستعجل مدامة مثل عین الشمس یستقبل بیاور ای می و ماه از لب و رخ تو خجل میی که قوت روان آمدست و قوت دل واسقنی صرفها من وسط باطیة فی حضرة الملک الموصوف بالعدل چه چیز خوشتر از آن در جهان که باده خورد خدایگان جهان ارسلان بن طغرل مجیرالدین بیلقانی : دیوان اشعار : ملمعات : شمارهٔ ۱۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/114925