<mark class="format"> و من كلام له عليهالسلام لما أنفذ عبد الله بن عباس إلى الزبير يستفيئه إلى طاعته قبل حرب الجمل </mark>
(در آغاز جنگ جمل در سال 36 هجرى، ابن عباس را براى پند دادن به سوى زبير فرستاد و فرمود)
لاَ تَلْقَيَنَّ طَلْحَةَ
با طلحه، ديدار مكن،
فَإِنَّكَ إِنْ تَلْقَهُ تَجِدْهُ كَالثَّوْرِ عَاقِصاً قَرْنَهُ
زيرا در برخورد با طلحه، او را چون گاو وحشى مىيابى كه شاخش را تابيده و آماده نبرد است،
يَرْكَبُ اَلصَّعْبَ وَ يَقُولُ هُوَ اَلذَّلُولُ
سوار بر مركب سركش مىشود و مىگويد، رام است.
وَ لَكِنِ اِلْقَ اَلزُّبَيْرَ
بلكه با زبير ديدار كن
فَإِنَّهُ أَلْيَنُ عَرِيكَةً
كه نرمتر است.
فَقُلْ لَهُ يَقُولُ لَكَ اِبْنُ خَالِكَ عَرَفْتَنِي بِالْحِجَازِ وَ أَنْكَرْتَنِي بِالْعِرَاقِ
به او بگو، پسر دايى تو مىگويد: در حجاز مرا شناختى، و در عراق مرا نمىشناسى؟!
فَمَا عَدَا مِمَّا بَدَا
چه شد كه از پيمان خود باز گشتى؟!.
<mark class="format"> قال السيد الشريف </mark> و هو عليهالسلام أول من سمعت منه هذه الكلمة أعني فما عدا مما بدا
(جمله كوتاه «فما عدا ممّا بدا» براى نخستين بار از امام على عليه السّلام شنيده شده و پيش از امام از كسى نقل نگرديد).
نهج البلاغه : خطبه ها : روانشناسى طلحه و زبير
گوهرین (گنجینه های مکتوب)
https://gowharin.ir
https://gowharin.ir/gowhar/100000032