<mark class="format"> و من كتاب له عليه‌السلام إلى عبد الله بن العباس </mark> و قد تقدم ذكره بخلاف هذه الرواية (نامه به عبد الله بن عباس، اين نامه به گونه ديگرى نيز آمده است) أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ اَلْمَرْءَ لَيَفْرَحُ بِالشَّيْءِ اَلَّذِي لَمْ يَكُنْ لِيَفُوتَهُ وَ يَحْزَنُ عَلَى اَلشَّيْءِ اَلَّذِي لَمْ يَكُنْ لِيُصِيبَهُ پس از ياد خدا و درود! همانا انسان از به دست آوردن چيزى خشنود مى‌شود كه هرگز آن را از دست نخواهد داد، و براى چيزى اندوهناك است كه هرگز به دست نخواهد آورد فَلاَ يَكُنْ أَفْضَلَ مَا نِلْتَ فِي نَفْسِكَ مِنْ دُنْيَاكَ بُلُوغُ لَذَّةٍ أَوْ شِفَاءُ غَيْظٍ وَ لَكِنْ إِطْفَاءُ بَاطِلٍ أَوْ إِحْيَاءُ حَقٍّ پس بهترين چيز نزد تو در دنيا، رسيدن به لذّت‌ها، يا انتقام گرفتن نباشد، بلكه هدف تو خاموش كردن باطل، يا زنده كردن حق باشد وَ لْيَكُنْ سُرُورُكَ بِمَا قَدَّمْتَ وَ أَسَفُكَ عَلَى مَا خَلَّفْتَ وَ هَمُّكَ فِيمَا بَعْدَ اَلْمَوْتِ تنها به توشه‌اى كه از پيش فرستادى خشنود باش، و بر آنچه به جاى مى‌گذارى حسرت خور، و همّت و تلاش خود را براى پس از مرگ قرار ده نهج البلاغه : نامه ها : نامه ها : نامه به عبد الله بن عباس در شناخت جایگاه غم و شادی گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/100000308