<mark class="format"> و في حديثه عليه‌السلام </mark> هَذَا اَلْخَطِيبُ اَلشَّحْشَحُ يريد الماهر بالخطبة الماضي فيها و كل ماض في كلام أو سير فهو شحشح و الشحشح في غير هذا الموضع البخيل الممسك و در حديث آن حضرت است (عليه السلام): اين خطيب شحشح است. يعنى در خطبه خواندن رسا و در پى گيرى آن تواناست، و هر كه پى گيرى سخن تواند يا راهى را پى گرفته و پويد شحشح است، و شحشح جز در اين مورد، به معنى بخيل نابخشنده بود. نهج البلاغه : غرائب : مهارت در سخنوری گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/100001803