کمتر بنفشه بوی کن ای غیرت بهار ترسم که باغ روی تو گردد بنفشه زار نه حاجتی بگل بودش نه بسنبلی آنرا که باغ چهره بهار است و مو تتار ای بوستان معنوی از داغ صورتت زاطراف عاشقان تو چون لاله داغدار گلراست پنجروزه تو را حسن بر دوام آنرا خزان قرین و تو را نوبهار یار گر بلبلی بنالد بر گلبنی زشوق عشاق در نوا بگل روی تو هزار سرو از تو ناز دارد و نسرین زتو صفا حسن گلست از تو بگلزار مستعار آشفته را مران تو زگلزار خویشتن بی عندلیب نیست سزا طرف لاله زار وانگاه عندلیبی و دستان سرای شاه حیدر که آفرینش از او جوید افتخار آشفتهٔ شیرازی : غزلیات : شمارهٔ ۵۴۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/100039