جهان ای پسر ملک جاوید نیست ز دنیا وفاداری امید نیست نه بر باد رفتی سحرگاه و شام سریر سلیمان علیه‌السلام؟ به آخر ندیدی که بر باد رفت؟ خنک آن که با دانش و داد رفت کسی زین میان گوی دولت ربود که در بند آسایش خلق بود بکار آمد آنها که برداشتند نه گرد آوریدند و بگذاشتند سعدی : بوستان : باب اول در عدل و تدبیر و رای : گفتار اندر بی‌وفائی دنیا گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/10238