از آن گلگشت با غم بر سر فریاد می آرد که سیر اومرا از خندهٔ گل یاد می آرد به حسرت لخت دل از جیب آهم بر زمین آید چو آن برگ گلی کز بوستانش باد می آرد جویای تبریزی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۶۰۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/102492