دو تن، پرور ای شاه کشور گشای یکی اهل بازو، دوم اهل رای ز نام آوران گوی دولت برند که دانا و شمشیر زن پرورند هر آن کو قلم را نورزید و تیغ بر او گر بمیرد مگو ای دریغ قلم زن نکودار و شمشیر زن نه مطرب که مردی نیاید ز زن نه مردی است دشمن در اسباب جنگ تو مدهوش ساقی و آواز چنگ بسا اهل دولت به بازی نشست که ملکت برفتش به بازی ز دست سعدی : بوستان : باب اول در عدل و تدبیر و رای : گفتار اندر دلداری هنرمندان گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/10250