سبزه پامال شد از نرمی خویش لاله داغست ز خون گرمی خویش عزلت آن کس که پی شهره گزید رفته در پردهٔ بی شرمی خویش جویای تبریزی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۷۶۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/102655