تا نهاد آن مست رنگین جلوه پا در کلبه ام بال طاؤسیست هر موج هوا در کلبه ام از بناگوشی ز بس سامان فیض اندوختم موج مهتاب است فرش بوریا در کلبه ام یاد رخسار تو زنگ کلفت از دل می برد خاکروبی می کند موج صفا در کلبه ام جویای تبریزی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۸۹۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/102779