علی رضا که گلی از بهار کشمیر است مدام شاه خراسان نگاهبان بادش ز سرد و گرم حوادث به حرمت این نام رسد ز فیض دو معصوم دایم امدادش چو در دلش هوس درس و بحث جا گیرد سزد که باشد عقل نخست استادش رسد به فضل خدا چون به سن رشد و تمیز کناد صاحب علم لدنی ارشادش شد از قضا چو به اسم علی رضا موسوم ‏«علی رضا» شده تاریخ سال میلادش جویای تبریزی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ۱۹ - علی رضا که گلی از بهار کشمیر است - ۱۱۱۱ه گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/103035